Gisteravond gaf ArtPub een workshop in De Lepelaar. Het thema van de workshop was: ‘Dikke dames schilderen’. Er volgen nog twee workshops want de belangstelling is erg groot!
Toen ik binnenkwam zakte de moed mij al in de schoenen. Wat stond er een mooi voorbeeld klaar om te schilderen. “Kan ik die niet meenemen naar huis?” Er hing een schortje klaar over de stoel en er lagen drie verschillende kwasten klaar. Geen potlood of houtskool? “Nee, we beginnen met de dikke kwast.”
Aan de hand van het bovenstaande voorbeeld, die juf Angelique had meegenomen, gingen wij van start. Ik had weinig verwachtingen van deze avond. Stiekem hoopte ik dat wij allemaal een doek voor ons zouden krijgen met genummerde vakjes die wij alleen nog hoefden in te kleuren. Nee dus! Het werd een gekakel van jewelste met 25 vrouwen in de zaal. Allemaal crea bea’s uit Jisp en een aantal van het Oosteinde. Eerst moesten wij het doek in drie vakken verdelen door puntjes te plaatsen met roze verf. Daarna moesten wij de omtrek van de dikke konten tekenen. Dat viel helemaal niet mee.
Foto: Annemarieke Kramer
Na wat gluren bij de buren had ik toch twee redelijk ronde bipsen getekend. Daar had ik zoveel werk aan dat ik al één stap achter liep met mijn schilderkunst. Juf Angelique ging ondertussen voortvarend door. Er moest een M bovenop de konten geplaatst worden. De M van McDonald’s? Ja, die ja. Gewoon doorgaan en die kwast steeds in dat bekertje water dopen. Dat water zag er al snel uit als bagger en moest ververst worden. Gelukkig had ik nog een glaasje rode wijn staan. Niks van gedronken, daar had ik geen tijd voor. Wel probeerde ik in opperste concentratie mijn groene kwast in het glaasje te dopen. Sorry Rania! Ik hoop dat je de verf van het glas afkrijgt?
Veel gezucht links en rechts van mij, het werd steeds moeilijker. Gezichten tekenen, natuurlijk ronde toeten. Die van mij had een kinnebak tot op de grond. Gelukkig had juf Angelique daar een oplossing voor. Gewoon wat witte verf gebruiken en een stuk kin wegpoetsen. Ik kreeg er steeds meer zin in, heerlijk. Wel jammer dat iemand ineens riep dat het al bijna tien uur was. De dikke dames moesten af zijn want het werd tijd voor de achtergrond. Iekssss, ik was nog bezig om de kuiten iets dikker te maken. Laat maar…. gewoon een dame met wat dunnere kuiten. Niemand die het ziet!
De bel ging en wij moesten alle kwasten, resterende verf en bagger bekertjes inleveren. Toen had ik pas tijd om eens rond te lopen en te kijken wat voor kunstwerken het waren geworden. Werkelijk prachtig, wat een talentvolle vrouwen hebben wij hier wonen. Alle schilderijen waren anders van kleur. En de dikke dames… die hadden uitgezakte lijven, rechte lijven en sommigen enorme konten. Wat een diversiteit aan modellen, geweldig. Eigenlijk precies zoals het in het echte leven ook is. Nooit gedacht dat wij zoiets op het doek konden zetten. Na afloop hebben we nog een lekker wijntje gedronken. Dat hadden we wel verdiend.
Wat een geweldig leuke avond. Allemaal blij met een kunstwerk naar huis. Rania top! Bedankt voor de organisatie en ik wil nog een keer. Kakelende kippen schilderen…. leuk.