“Het trok mij altijd aan, dat ‘kissie’.” Imgard van de Nes viel het vorig jaar op dat het trommeltje stuk was en er gras ingroeide. “Zo zonde, vroeger ging ik na de Zondagsschool altijd even kijken. Mijn moeder zei altijd: kind wat moet jij daar nou?” Deze graftrommel staat op het graf van de kleine Cornelis Kwadijk, geboren 06-11-1918 overleden 30-08-1928.
Imgard benaderde wethouder Peter Visser in Oostzaan, want zij herinnerde zich dat hij het eens over graftrommels had in een raadsvergadering. Peter gaf haar de gegevens van de ‘Nederlandse Stichting tot behoud van de Graftrommel’ in Drenthe. Zo kwam de Jisper graftrommel voor restauratie bij hen terecht. Uiteraard na overleg met de familie Kwadijk.
Het voornaamste doel van deze stichting is de inventarisatie en instandhouding van graftrommels in de provincie Drenthe, Nederland en daarbuiten.
In verband met Corona duurde het even voor de trommel klaar was. “Ik kreeg een telefoontje dat ik de trommel kon ophalen. Zal je net zien…. wij waren de week ervoor in Drenthe. Gelukkig kwam er iemand uit Den Haag en die nam de trommel mee. Dus toen ben ik effe naar Den Haag gereden. Toch een stuk dichterbij dan Drenthe!”
Een graftrommel is een met een glasplaat afgesloten trommel – meestal gemaakt van zink of blik – die op een graf werd geplaatst. Vanaf circa 1870 werden deze trommels gevuld met kunstbloemen, zinken bladeren en porseleinen bloemen. Soms werd een foto of een wens toegevoegd. Een bijzondere gift en eerbetoon voor de overledene.
Graftrommels werden vooral aan het begin van de 20e eeuw, door alle lagen van de bevolking, op graven geplaatst. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de graftrommels langzaam verdwenen van de Nederlandse begraafplaatsen. Tegenwoordig zijn er verspreid in Nederland nog zo’n duizend graftrommels aanwezig.
De porseleinen bloemetjes zijn gerestaureerd en de ontbrekende bladeren en bloemen zijn weer op de krans aangebracht. Verder een nieuwe bodem en de rand om de glasplaat is verstevigd. Een mooi eerbetoon aan de kleine Cornelis, gerealiseerd door Imgard en de Contactcommissie Jisp.