‘Never trust a journalist!’

Voordat ik de eerste vraag kon stellen aan Jenny Young (76) liet ze mij een gedicht zien.

‘How to Deal with the Press

She’ll urge you to confide. Resist.
Be carefull, courteous, and cool.
Never trust a journalist’.

Het interview met Jenny – die aan het Weiver woont – kwam uiteindelijk toch nog goed.

Jenny is geboren op het eiland Bermuda aan de oostkust van Amerika. Zij heeft veel van de wereld gezien, vooral vanwege het werk van haar vader. Hij werkte voor de marine en daardoor verhuisde het gezin steeds naar een andere marinebasis. Toen Jenny bij Unilever in Engeland ging werken ontmoette zij haar man John. “Je bent jong en onbesuisd en hij zag een mooie baan in Nederland voor een Amerikaans bedrijf. Dat was precies wat John deed en zes weken later waren wij in Nederland.” Jenny vond het een cultuurshock in 1969. “Vrijwel niemand sprak toen Engels. Vanuit Wormerveer kwamen wij in 1971 in Jisp terecht. Jisp was vijftig jaar achter in de tijd, ‘frozen in time’, ik heb het toen heel moeilijk gevonden.”

Het oorlogsmonument aan de Jisperdijk is vastgelegd door Jenny.

Een verschil van dag en nacht. “Iedereen in Jisp staat nu open voor alles en toen ervaarde ik dat niet. Ik heb wel veel mensen geholpen met Engelse les en zij noemen mij allemaal dat Engelse vrouwtje.”
Over een paar weken wordt Jenny 77 jaar. Zij ziet er nog heel goed uit en toen ik haar daar een compliment voor gaf zei ze: “de meeste jongeren zien mij alsof ik uit een dinosaurustijdperk kom! Ja dat is echt zo hoor.”

Jenny is al jaren lid bij de Krommeniër Schilderskring. Zij heeft veel talent en is creatief. Prachtige schilderijen laat ze mij zien en er staan mooie zelfgemaakte beelden in haar huis. “De ene week hadden wij portret schilderen en de andere week model schilderen. Ik zit ook bij de Vogelwacht en daarvoor tel ik vogels. Dan wandel ik tot Hoek van Bos en door het dorp.”

Jenny heeft de boerderij van Floor Wezel geschilderd.

In deze Coronatijd kan zij helaas niet naar de schilderskring. Ook ziet zij haar zoon, die in Engeland woont, al een tijd niet meer.
Samen met John kreeg zij drie jongens die in Jisp zijn opgegroeid. John is in 2003 overleden. “Ik mis hem nog steeds heel erg en ben al achttien jaar alleen.” Jenny houdt zich dagelijks bezig met kruiswoordpuzzels, lezen, podcasts luisteren via de BBC, wandelen en schilderen. “Ik voel mij meer gespannen tijdens deze lockdown. Veel mensen rondom mij vallen weg, dat is niet leuk. Ik moet er voor waken dat ik niet depri word in deze tijd. Gelukkig heb ik veel leuke buren hier in Jisp. En we mogen weer naar de kapper. Ik keek op een gegeven moment in de spiegel en dacht: wie is dat vreemde vrouwtje?”   

Vergelijkbare berichten

Manneken Pis in Jisp?   Soms lees je wel eens iets via Facebook. Dan trek je een wenkbrauw omhoog en je scrolt weer verder. Daarna ontving ik een e-mail van Anja de
Nieuwe website Ons Dorp J... Oude site is gehackt en niet veilig meer In juli is de oude website van Ons Dorp Jisp gehackt. Daarvoor waren er al veel problemen, want regelmatig
Repetities van ‘De IJze...   Inmiddels is de kaartverkoop gestart van het toneelstuk ‘De IJzeren Duim’. Dit openlucht theaterstuk gaat over de leedzetters te Jisp en wordt opgevoerd door spelers van
A thing of beauty is a jo...   In 1973 kwam ik in het mooie Jisp wonen. Eén huis in de Dorpsstraat trok vooral mijn aandacht. Nummer 47. Een geheimzinnig huis. Behoorlijk in verval,
Tegenslag voor hobbyboer ... Ondanks dat er hier in Jisp geen druppel regen valt zijn sommige weilanden toch drassig. De koeien zakten vorige week nog door het ‘malse’ weiland heen. Hoe het