Bart van der Laan stuurde mij deze week een bijzonder verhaal over een oud-Jisper en de Lange Lummel. Lees het hieronder…
Ik heb misschien nog iets aardigs voor je website Ons Dorp Jisp.
Het gaat over mijn goede vriend (en veel te vroeg overleden) Ronald Peeters. Hij heeft in zijn leven veel vrijwilligerswerk gedaan. Zijn hart ging vooral uit naar zwakkere, kwetsbare mensen in de samenleving. Daar zette hij zich voor in. Onder meer bij de Skepehoeck in Zaandam was hij actief. Daar ontmoette hij lang geleden Jisper Louis Wouters. De familie Wouters woonde onder meer op het Hofje. Ronald had een zwak voor Louis en omgekeerd. Ze konden het goed met elkaar vinden.
Aanvankelijk was het Ronald zijn taak de oud-Jisper wekelijks in de Skepehoeck te bezoeken. Dan kocht Louis bijvoorbeeld een groot en heel ingewikkeld stuk speelgoed (met motortjes) van Lego. Daar werkten ze dan elke week samen aan. En als het af was, kocht Louis weer een nieuwe bouwdoos.
Maar Ronald deed nog veel meer. Hij leende bijvoorbeeld de auto van zijn moeder en ging op een zaterdagmiddag met hem naar Jisp, zijn vroegere woonplaats. Liepen ze bijvoorbeeld een rondje over het Hofje. Dan kwam er gegarandeerd een oud-buurvrouw/man naar buiten om Louis te begroeten. Daarna nog even een kopje koffie in de Lepelaar en weer terug naar Zaandam. Ook dronk Ronald regelmatig wat met hem in Zaandam, vaak vroeger bij V en D. En dat allemaal vele, vele jaren lang.
Totdat Louis ongeveer vijf jaar terug (schat ik) onverwachts overleed. Hij is begraven in Jisp. Toen Ronald enige tijd later daar eens ging kijken, bleek Louis helemaal geen grafsteen of zoiets te hebben. Het was een grasveldje, meer niet. Dat vond-ie maar niets. Samen met een collega van de Skepehoeck begon hij een soort ‘mini-crowdfunding’. Kennissen en familie brachten wat geld bij elkaar. Daarvan werden wat spullen (witte steentjes, paar keien en nog wat zaken) gekocht. Samen met die collega ging hij vervolgens naar het kerkhof in Jisp. Het resultaat: een mooi monumentje voor Louis Wouters!
Het graf van Louis Wouters te Jisp. De letters van zijn achternaam – op de kei – zijn gedeeltelijk verdwenen. De Legoblokjes en het vliegtuigje staan er stevig op.
Dat Louis enorm werd gemist in de Skepehoeck werd mij wel duidelijk uit de verhalen van Ronald. Op zijn geboortedag is hij weer met die collega naar het graf gegaan. Samen hebben ze daar enige tijd gezeten. Het graf weer netjes gemaakt, wat gegeten, wat gedronken…
Links Bart van der Laan en rechts Ronald Peeters in de Arena 2018. (foto Bart v.d. Laan)
Kortom Trees, een bijzonder verhaal vind ik. Zelf zou Ronald dit nooit ‘wereldkundig’ hebben gemaakt. Daar was hij veel te bescheiden voor. Heel misschien is er wel iemand in Jisp te vinden die heel af en toe eens naar dat graf wil kijken. Of de letters nog wel goed leesbaar zijn bijvoorbeeld. Ronald was dat dit jaar nog van plan te doen, maar is er door zijn ziekte niet meer aan toegekomen.
Groeten, Bart
PS Heb geen idee trouwens, hoe het graf er nu uitziet.